خدا کند که مرا با خدا کنی آقا !
ز قید و بند معاصی رها کنی آقا !
دعای ما به در بسته می خورد ، ای کاش !
خودت برای ظهورت دعا کنی آقا!
وصیت نامه سیدابن طاووس
اي فرزندم محمد! تو را و برادرت را و هر كس كه اين (نوشته) را بخواند به آشتي و درستي در معامله با خداي عزّوجلّ و رسول او صلياللهعليهوآله و حفظ و رعايت فرمان خدا و رسول،كه درباره ظهور مولاي ما مهدي عليهالسلام بيان فرموده و بشارت دادهاند سفارش ميكنم
وليّ كامل و فقيه عارف، سيد بن طاووس اعلياللهمقامهالشريف، كه از ابدال و شيفتگان امام مهدي سلاماللهعليه بوده و آن قدر به شرف حضور امام نايل آمده است كه لهجه و تُن صداي حضرت را ميشناخته است، در وصيت نامه پندآموز خويش نوشته است:
اي فرزندم محمد! تو را و برادرت را و هر كس كه اين (نوشته) را بخواند به آشتي و درستي در معامله با خداي عزّوجلّ و رسول او صلياللهعليهوآله و حفظ و رعايت فرمان خدا و رسول، كه درباره ظهور مولاي ما مهدي عليهالسلام بيان فرموده و بشارت دادهاند سفارش ميكنم. چه، قول و عمل بسياري از مردم با عقيدة آنان مخالف است؛ مثلاً بارها ديدهام كه اگر بندهاي يا اسبي يا درهم و ديناري از آنان گم شود، سراپا متوجه آن ميشوند و براي يافتن آن نهايت كوشش را به عمل ميآورند؛ اما نديدهام كسي براي تأخير ظهور آن حضرت و عقب افتادن إصلاح اسلام و تقويت ايمان مسلمانان و قطع ريشة كافران و ستمكاران، به اندازة دلبستگي به اين امور ناچيز، دلبسته باشد و به اندازهاي كه براي از دست دادن اين اشياء متأثر ميگردد، متأثر باشد. ... روزي به مردي كه به ظاهر دلبسته ظهور شريف آن بزرگوار است و به او دعوي وفاداري ميكند و از غيبتش سوگوار و اندوهناك است، گفتم اگر آن حضرت عليه السلام به تو بگويد كه من از طريق پدران خود دانستهام كه اگر ظهور كنم به محض اين كه چشم تو به من(صاحب الزمان روحی له الفدا) افتد، در دم جان خواهي سپرد، اما اگر ظهور من تأخير افتد،20 سال ديگر با كمال خوشي با زن و فرزند و اهل و عيال خواهي زيست، آيا چند روزة زندگاني اين جهان فاني را به تأخير ظهور ترجيح نخواهي داد؟
سيد بن طاووس رحمهالله خود در مقام پاسخ به اين سؤالها برآمده و راه حل اصلي مسأله را بيان فرموده است:
به يكي از برادران گفتم اصحاب مهدي عليهالسلام كسانياند كه آن بزرگوار را براي آنچه خدا ميخواهد، خواستهاند؛ خواه براي دنياي آنان سودمند باشد يا زيانبخش. در هر حال، آنها تابع مشيّت الهي هستند.
نكته اين جاست كه اصحاب مهدي سلام اللهعليه خود را براي حضرت مي خواهند، نه اين كه حضرت را براي خود و راهاندازي امور دنيويشان بخواهند. اينگونه ارادت خالصانه را تنها در ياران اباعبداللهالحسين سلاماللهعليه در كربلا مي توان سراغ گرفت؛ چرا كه آنها براي هر گونه فداكاري آماده و پا به ركاب بودند.
حجت السلام والمسلمین دکتر مرتضی اقا تهرانی
|
امتیاز مطلب : 3
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1