کجایند گناهکارانی که به بهانه گناه و معصیت، از امام مهـربانـشان می ترسند و ظهورش را به ضرر خود می دانند ؟!

ببینید حضرت صاحب(ارواحنا فداه) چطور برای ما شیعیان دعا می کنند و تا چه حد به فکرمان هستند ولی ما از دعایی ساده برای ایشان دریغ می کنیم...!!!؟ و حتی این را بهانه می کنیم که ایشان که دیگر به ما توجهی ندارند! ولی غافل از اینکه حضرت روی تک تک ما حساب باز کرده اند...

سید بن طاووس(رحمةالله علیه) می فرماید: سحرگاهی در سرداب مقدس سامراء بودم، ناگاه صدای مولایم امام زمان(روحی فداه) را شنیدم که برای شیعیان خود دعا می کردند و عرضه می داشتند :

« خدایا شیعیان ما را از شعاع نور ما و باقیمانده طینت(گِل) ما خلق کرده ای ، آنها گناهان زیادی با اتکاء بر محبت و ولایت ما انجام داده اند؛ اگر گناهان آنها گناهی است که در ارتباط با توست از آنها بگذر که ما را راضی کرده ای و آنچه از گناهان آنها در ارتباط با خودشان هست خودت بین آنها را اصلاح کن و آنها را از آتش جهنم نجات بده و آنها را با دشمنان ما در خشم و غضب خود جمع نفرما.» (برکات حضرت ولی عصر(سلام الله علیه) ، ص۳۹۹)

گرچه امام زمان(عجل الله فرجه) از گناهان و خطاهای ما آزرده خاطر می شوند، همچنان که در نامه ای مرقوم فرمودند: « جاهلان و احمق های شیعه و کسانی که بال پشه از دینداری آنان برتر و محکم تر است ما را آزار می دهند. » (الإحتجاج ، شیخ مفید ، ج2 ، ص474)

اما باز هم مانند پدری مهربان برای گناهکاران شیعه دعا می کنند و از خدا برای آنان طلب آمرزش می نمایند ؛ و جالب تر این که به خداوند متعال عرضه می دارند:                      « اگر آنها را بیامرزی ، ما را راضی کرده ای. »

خدایا به بزرگی خودت، مارا شرمنده لطف امام زمانمان(ارواحنا فداه) مگردان!

هـر چـنـد گــنـاه مـا دلـــت  آزارد  /   لـطـف و کرم تـو بـر سـر ما بـارد یک چیز ز نـوکـری  خود فهمیدم  /   اربـــاب هـوای نــوکــرش را دارد