اینکه زمان ظهور پایان یافتن غیبت حضرت مهدی(عج)ازامور غیبی شمرده شده,واینکه خداوندامرفرج اورابه ناگهان در یک شب امضا خواهدفرمود,واینکه مارادرهر صبح وشام به انتظار فرج فرمان داده اند,همگی برای حفظ آمادگی همیشگی در جهت پاسخگویی به ندای یاری خواهی آن امام بزرگوار میتواند باشد.

منتظری که میخواهد در زمره رزمندگان رکاب مولای خود به حساب آید,به محض ورود فرمانده دوشادوش اووپابه پای او در فتح همه کاخهای ستم وافراختن پرچم اسلام برفراز همه ی بامهای جهان سهیم باشد,هرگز بدون آمادگی سربربستر استراحت نمیگذارد.چنین کسی حتی اگربخوابدسلاح آماده خویش رادرزیر متکای خویش حفظ میکند.

                              (واعدوالهم ما استطعتم من قوه)(سوره انفال/آیه60)

برای رویارویی باکافران ومستکبران هرچه توانایی داریدتجهیزات فراهم آوریدوسلاح آماده کنید.

چنین کسی نه فقط همواره خودراآماده نگه میدارد بلکه دیگران رانیز برای آماده شدن برمی انگیزاند.

اونه فقط خودنیرومند ومسلح است,بلکه دیگران راهم به نیرومندشدن ومسلح گشتن ترغیب میکند,زیراخوداین آماده سازی دیگران ونیرومندومسلح ساختن آنان نیز درراستای یاری رساندن به مولای غایب ازنظر است,ومنتظر یاور,همیشه آماده برای یاری است.

                                               ((ونصرتی معده لکم))-فرازی از زیارت(آل یس)

                                                    ((یاری من آماده برای شماست.))

حضرت علی علیه السلام می فرمایند: هر کس از شما که در بستر خویش بمیرد، در حالی که به طور شایسته معرفت خدا و پیامبر و اهل بیتش علیهم السلام را داشته باشد، شهید از دنیا رفته و اجر و پاداش او بر خداست و ثواب اعمال شایسته ای را که قصد انجام آن را داشته است می برد، و نیتش جانشین ضربات شمشیرش قرار می گیرد.

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی/// دل بی تو بجان آمد وقت است که باز آیی

چه كند مي گذرند لحظه هاي دور از تو

نمي كنند مگر لحظه ها عبور از تو

هزار پنجره در هر گذر گشوده شده است ب

ه شوق ديدن يك لحظه حضور از تو 

خوش آن دمي كه بيايد خبر كه آمده اي

خوش آن شبي كه شود شهر غرق نور ازتو

زمانه با تو چه شيرين زمانه بي تو چه تلخ

مگر بيايي و افتد به دهر شور از تو

مرا به صبر نصيحت مكن كه نتوانم

كه زنده باشم و باشم دمي صبور از تو

تو چشم مايي و ما را جز اين دعايي نيست

كه چشم بد همه جا باد كور و دور از تو

غلامعلی حدادعادل

منبع : جستجوگر اسلامی جواب

 اي ربيع همه دوران!

آقای خوبم !

بهار ِدر راهم

هر چقدر که باشه منتظرت می‌مونیم

و همه مون می‌دونیم پشت این روزها روز آمدن تو عاشقانه زمینیان را به تماشا نشسته تا بیاید و بهاریمان کند..

الهی قربونت برم

منی که اصلا ارزش نوشتن واسه تو رو ندارم. . . تویی که جانانی

عشقی

آرزویی

بهاری

عمری

زندگی ای

سرسبز ترین بهار تقدیم تو باد!

آیت الله مکارم شیرازی در این باره می فرماید:

این که به امام زمان (عج) اباصالح می گویند به سبب این نیست که فرزندی به نام صالح دارد، زیرا «اب» در لغت عرب، فقط به معنای پدر نیست؛

بلکه معنای صاحب نیز دارد.

«اباصالح» یعنی کسی که صُلَحایی در اختیار دارد. لقب اباصالح از آیه قرآن گرفته شده است:

(وَ لَقَد کتبنا فِی الزَّبُور مِن بَعد الذَّکر أنّ الأرض یرثها عبادی الصالِحُون). (انبیاء: آیه 15)

البته امام صادق (ع) در روایتی می فرماید: «هرگاه راه را گم کردی، صدا بزن «یا صالح» یا بگو: «یا اباصالح ما را به راه راست هدایت کنید»

تا خدا شما را مورد رحمت قرار دهد.»

بنا بر روایت ذکر شده که در کتاب های معتبر روایی آمده، معلوم می شود، اگر انسان در راهی حرکت کند و به هر دلیلی راه را گم کند و

نداند که از کدام سو باید برود، می تواند «صالح» یا «اباصالح» را صدا بزند و از ایشان درخواست راهنمایی کند.

در روایتی دیگر آمده است که «یا اباصالح ارشدونا»، لفظ «ارشدونا» جمع است که معلوم می شود گروهی به این کار (هدایت مردم) مشغول هستند.

از برخی روایات می توان نتیجه گرفت که عده ای از این افراد، از جنیان هستند و خداوند آن ها را موکل زمین، برای راهنمایی مردم قرار داده است.

علامه مجلسی از پدر خویش نقل می کند، وقتی فردی به نام امیراسحاق استرآبادی در راه گم می شود، همین جمله روایت بالا را به زبان می آورد.

آن گاه کسی می آید و به او کمک می کند. امیراسحاق می فهمد که او امام زمان (عج) بوده است،

همچنین محدث نوری در حکایت دیگری از ملاعلی رشتی نقل می کند: یکی از اهل تسنن، مادری شیعه داشت و

از او شنیده بود که لقب امام زمان (عج) «اباصالح» است و راه گم کرده ها را هدایت می کند. روزی او راه را گم می کند

و از «اباصالح» کمک می طلبد، آن گاه کسی را می یابد که وی را تا نزدیکی روستایشان هدایت می کند و او نیز شیعه می شود.

بنابر دو حکایتی که سند معتبری دارند، «اباصالح» شامل امام زمان (عج) نیز می شود.

حتی می توان گفت، ایشان مصداق اصلی این روایت هستند و جنیان و دیگران به فرمان ایشان، مردم را هدایت می نمایند

و گاهی نیز خود حضرت این امر را عهده دار می شوند و گمراهان را هدایت می فرمایند.

برگرفته از وبلاگ فرهنگي شهداي ثارلله

شب که میشود دلم هوایت را میکند :

امشب سَری به آسمان دنیا زدم ؛

 همین چند لحظه ی پیش ! نگاهم که به ماه زیبا افتاد :

به ناگاه به یادت افتادم که چقدر جای صورت آسمانی ات

 بر سینه ی آبیه آسمان خالی ست مولاجان ..

به ماه گفتم هر چقدر هم که زیبا باشی

باز هم سهم ت از دنیا همین یک تکه آسمان است و بس ..

اما من خورشیدی دارم که اگر روزی بَنای تابیدن کند

 تو را شرمنده می کند ..

خورشیدی دارم که سهم ش تمام هستی و ماسِواست :

هر چه را که بخواهد در نگین انگشتری اش دارد ...

 در گوشه ی نگاهش : به وجودش - هستی - برپاست

و به اشاره اش روزگار می گردد.. دلتنگت شدم :

می خواستم با نگاه به آسمان سلامی عاشقانه

بر محضرت روانه کنم

 تا بدانی از روی زمین این گوشه ی دنیا :‌

بی نهایت دوستت دارم مهدی جان ....

خاطرت آسوده آقاجان قلب من تا روز آمدنت

 فقط برای تو عاشقانه می تپد ...

مهدی جان:

به جز دستهای پر قدرت تو راهی نیست

که قلب پر از فراموش من از نام پر از حیاط تو آکنده شود و می دانم ،

 می دانم مهربانی تو را آن قدرت هست که قلبم را چنان

وسعتی بخشد که از محبت تو سیراب شود.

آقای من کرم کن و بر من بتاب ...

مهدی جان !

دردهای زیادی است که به آنها وعده داده ام با آمدنت علاج می شود.

جمعه ها دم غروب وقتی آسمان از اندوه نیامدنت

دوباره مثل صدها سال دیگری که خون گریسته است

اشک سرخ می بارد به خود می گویم :

" آقایم باز هم نیامد....." 

درست جمعه ها ، وقتی قلبم و قلب همه از تنگی فراغت

مثل لاله ای که زیر پا لگد شود چروکیده و

 رنجیده می شود با خود می گویم

 این درد عاقبت مرا خواهد کشت ، و بعد به خود نهیب می زنم که

** او خواهد آمد **

و آنگاه از دیدگانم قطره ای اشک می چکد و از

 سوزان ترین پرده اندوهم می گویم :

مهدی جان درست که من بدم و لایق تو نیستم امّا ...

تقصيرماست غيبت طولانى شما

بغض گلوگرفته پنهانى شما 

بر شوره زار معصيتم گريه ميکنيد

جانم فداى ديده بارانى شما

پرونده ام براى شما دردسرشده

وضع بدم، دليل پريشانى شما

آياحقيقت است که اصلاشبيه نيست

رفتارمابه رسم مسلمانى شما؟

يافارس الحجازبرايم دعا کنيد

درمانده ست نوکر ایرانی شما

جملات کوتاه آیت الله بهجت درباره امام زمان (عج)

مفيق

«مُفيق» در لغت يعني بيدار شونده.

نام حضرت مهدي موعود (عج) در کتاب زبور «مُفيق» است.

آيت‌الله العظمي صافي گلپايگاني در پاسخ به سوالي، ديدگاه خود را درخصوص تشرف و تقرب به حضرت ولي عصر(عج) بيان كرد.

متن سوال مطرح شده و پاسخ اين مرجع تقليد به شرح زير است:

سوال: سلام عليكم. با توجه به راه‌هايي که بزرگان براي ديدار آقا امام زمان(عج) گفته‌اند و ما خوانده‌ايم، دوست داشتم از زبان مبارک شما پدر مهربانم بهترين توصيه و مطلبي خاص و راهگشا براي ديدار حضرتش بدانم. ملتمس دعاي خيرتان هستم. خدا شما و ما را از ياران واقعي‌اش قرار دهد.

پاسخ: بسم الله الرحمن الرحيم. عليکم السلام و رحمه الله. آنچه براي يک شيعه منتظر بايد اهميت داشته باشد، تقرب معنوي و روحاني به آن حضرت است. چه بسا اشخاصي که در زمان حضرت رسول اکرم ـ صلي‌الله عليه و آله ـ و حضرات ائمه معصومين عليهم‌السلام در ظاهر خدمت آن بزرگواران مي‌رسيدند ولي هيچ سنخيتي با آنان نداشتند و بلکه با دستورات آنان مخالفت مي‌کردند. 

به‌هرحال بهترين راه براي تقرب و کسب رضايت حضرت بقيه الله الاعظم ـ عجل‌الله تعالي فرجه الشريف ـ انجام فرايض ديني و واجبات الهي و دوري از محرمات و خدمت به مردم مستمند و نيازمند و رفع حوايج شيعيان آن حضرت و امر به معروف و نهي از منکر مي‌باشد و بايد هميشه براي تعجيل در فرج موفورالسرور آن يگانه دوران و ذخيره پيامبران دعا کرد. انشاءالله تعالي موفق باشيد.